Om het aantal langdurig zieke werknemers en de instroom in de WAO terug te dringen is sinds 1 april 2002 de Wet verbetering poortwachter van kracht (Hierna: de WVP). De WVP is een verzamelnaam voor verschillende bepalingen en artikelen die in een aantal regelingen en wetten binnen het arbeids- en socialezekerheidsrecht terug te vinden zijn. Met de introductie van de WVP is een groot deel van de verantwoordelijkheden die eerst bij de overheid lagen neergelegd bij de werknemer en de werkgever. Gedurende de eerste twee jaren van de ziekteperiode geldt er een loondoorbetalingsplicht voor de werkgever. Het eerste jaar voorziet deze plicht tezamen met de cao-regels in doorbetaling van 100% van het salaris. Het tweede jaar gaat dit om 70% van het salaris. Zowel werknemer als werkgever verrichten gedurende deze twee jaar inspanningen om terug te komen in oorspronkelijke of passende arbeid. Gedurende dit traject heeft de bedrijfsarts vanuit zijn medische visie een belangrijke adviserende rol. Stelt het UWV aan het einde van die twee jaar bij de aanvraag van een arbeidsongeschiktheidsuitkering vast dat er onvoldoende inspanningen zijn verricht in het kader van de re-integratie, dan kan het de werkgever een zogenaamde loonsanctie opleggen. De loondoorbetalingsplicht van de werkgever wordt dan verlengd zodat hij alsnog de re-integratie inspanningen kan verrichten die hij had moeten verrichten.